|
|
|
| :: บทเพลงประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต :: เพลงที่ 27 ผจญพญาช้าง |
| ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๒๗ ทำนอง : ไทยเดิม คราวหนึ่งธุดงค์ไปกันสามองค์ตามแนวโขดเขา มีท่านพระอาจารย์ขาววัดถ้ำกลองเพล จ.อุดร และพระอาจารย์มหาทองสุกสกลนคร ออกติดตามธุดงค์สัญจรตามป่าดอนแดนดงพงไพร ไปถึงช่องแคบจะขึ้นเขานั้นต้องตรงไป ให้บังเอิญมีช้างตัวใหญ่ หากินใบไผ่ขวางทางพอดี -ดนตรี- ไม่มีทางใดจะหลีกหลบไปให้ไกลจากช้าง ที่กินใบไผ่พุงกางยืนขวางทางน่ากลัวตัวนี้ พระอาจารย์มั่นบอกท่านอาจารย์ขาวในทันที พูดกับช้างพลายใหญ่ตัวนี้ อย่ารอรีขอทางผ่านไป พระอาจารย์ขาวก็กล่าวคำกับช้างทันใด ว่าพี่ชายเราขอพูดด้วย พี่ชายจงช่วยหลีกทางให้เรา -ดนตรี- ครั้งแรกได้ยินมันหยุดกินใบไผ่ทันที ครั้งที่สองได้ยินวจี หันมาทันที หูกาง งายาว พอเห็นดังนั้นไม่เนิ่นนานพระอาจารย์ขาว ก็พูดต่อเป็นเรื่องเป็นราว พวกเราขอทางสักหน่อยได้ไหม ขอให้พี่ชายหลีกทางเราพอผ่านไปได้ หากพี่ชายยืนขวางทางไว้ เรามิกล้าเดินไปดอกหนา -ดนตรี- พอพูดจบพลันช้างตัวนั้นหันหน้าออกไป เอางายาวๆ สอดไว้กลางกอไผ่ไม่มองหันมา พระอาจารย์มั่นเห็นดังนั้นจึงเอ่ยวาจา ว่าพวกเราไปได้แล้วหนาเขาไม่มาทำอันตราย เขาเปิดทางแล้วให้พวกเราก้าวเดินผ่านไป จึงพากันผ่านพ้นไปได้ เดินเฉียดช้างพลายใกล้เพียงหนึ่งวา -ดนตรี- -พูด- บรรยาย ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๒๗ เผอิญพอเดินผ่านช้างไปได้ประมาณวาเศษ ขอกลดท่านอาจารย์มหาทองสุกซึ่งเดินอยู่หลังสุด ก็ไปเกี่ยวเอาแขนงไม้ไผ่เข้าพอดี ปลดอย่างไรก็ไม่ยอมออก ต้องพยายามปลดอยู่นานจนเหงื่อโชกไปทั้งตัวเพราะกลัวช้างมาก เมื่อผ่านกันไปหมดแล้ว ท่านอาจารย์ขาวหันมาพูดกับมันว่า อ.ขาว: พี่ชายเอ๋ย พวกเราผ่านมาแล้ว ขอให้พี่ชายหากินได้ตามสบายเถิด พอจบลงเท่านั้น เสียงมันฉุดลากกิ่งไม้ดังฟูดฟาดขึ้นทันที เมื่อไปถึงที่พักแล้ว ท่านอาจารย์มหาทองสุกกราบเรียนถามท่านพระอาจารย์มั่นว่า อ.ทองสุก: ขณะนั้นท่านอาจารย์ได้กำหนดดูจิตมันบ้างหรือเปล่าครับว่า ช้างตัวนั้นมันนึกอะไรบ้าง? เพราะตอนแรกมันทำท่าทางตึงตังราวกับจะขยี้พวกเราให้แหลกละเอียดไปในขณะนั้น แต่พอ ทราบเรื่องแล้วกลับรีบหันหน้าเข้ากอไผ่เอางายาวๆ สอดเข้ากลางกอไผ่ และยืนนิ่งเหมือนสัตว์ไม่ มีวิญญาณ ท่านพระอาจารย์มั่นตอบว่า อ.มั่น: ทำไมจะไม่กำหนดดูมันเล่า แม้แต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่น นกและลิงเรายังกำหนดดูมันในบางเวลา นี่มันเรื่องถึงตายจะไม่กำหนดได้หรือ อ.ทองสุก: เวลาท่านอาจารย์กำหนดดูช้างตัวนั้นมันคิดอย่างไรบ้าง? อ.มั่น: ทีแรกได้ยินเสียงพวกเรามันตกใจ จึงรีบหันหน้ามาอย่างรวดเร็ว เป็นท่าและความคิดจะต่อสู้ พอมองเห็นพวกเราซึ่งมีสีผ้ากาสาวพัสตร์ครองอยู่ มันก็รู้ทันทีว่าเป็นเพศที่เย็นและไว้ใจได้ อ.ทองสุก: มันรู้ภาษาที่เราพูดกับมันได้ไหมครับ? อ.มั่น: ทำไมจะไม่รู้ ไม่เช่นนั้นจะเอามันมาลากซุงได้หรือ อ.ทองสุก: ขณะที่มันหันหน้าและสอดงาเข้ากอไผ่มันคิดอย่างไรบ้างครับ? อ.มั่น: ก็มันรู้เรื่องแล้วนั่นเองมันจึงให้ทาง ไม่คิดจะทำอะไร อ.ทองสุก: ขณะที่พวกเราเดินผ่านมันมานั้น ท่านอาจารย์ได้กำหนดดูใจมันมาตลอดทางผ่านหรือเปล่าครับ? และอีกหลายคำถามจนท่านพระอาจารย์มั่นพูดตัดบทว่า อ.มั่น: นี่ก็จะพยายามคิดและถามเรื่องช้างไปตลอดคืน จนไม่ต้องสนใจกับธัมมะธัมโมอะไรละหรือ พอถูกขู่เท่านั้นเรื่องช้างเลยจบลงทันที เพราะกลัวท่านจะเข่นใหญ่ |
 |
| Copyright All Rights Reserved. |