|
![]() |
:: บทเพลงประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต :: เพลงที่ 23 ถูกกล่าวหาว่าเป็นเสือเย็น |
ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๒๓ ทำนอง : แม่ฮ่องสอน ทั่วเขตทั้งในพงดงดอย เขาไพรใหญ่น้อยทยอยสอนธรรม ชาวป่าชาวเขาที่อยู่ตาม แก่งผาป่างามเขตคามห่างไกล คราวหนึ่งธุดงค์ตรงไป ถึงหมู่บ้านชาวเขาชาวไร่ พักอยู่ห่างๆ ไม่ใกล้ไม่ไกล เช้าตรู่อรุโณทัยเข้าไปบิณฑบาต พวกชาวเขาเขาเห็นแล้วให้ประหลาด เขาถามว่าบิณฑบาตต้องการอะไร มาบิณฑบาตข้าว ตอบเขาไปทันใด เขาไม่เข้าใจว่าข้าวสุกหรือข้าวสาร -ดนตรี- ข้าวสุกคือสิ่งที่ต้องการมิใช่ข้าวสารเขาจึงเข้าใจ ใส่ข้าวสุกให้ท่านไปกับข้าวอะไรไม่มีทั้งนั้น ฉันข้าวเปล่าอย่างเดียวอยู่นาน แถมบางวันไม่พอกล้ำกลืน เขาไม่พอใจและไม่เลื่อมใสเป็นพื้น ครั้นอยู่มาหลายวันคืน เขาคงคิดเกรงโภยภัย หัวหน้าพวกเขาจึงนัดประชุมโดยไว ประกาศให้ทราบทั่วไป ถึงอันตรายที่น่ากลัว ขณะนี้ที่เห็นมีเสือเย็นสองตัว อย่าไว้ใจท่าทางน่ากลัวเราอย่ามัวนอนใจ -ดนตรี- ค่ำคืนวันนั้นท่านนั่งภาวนา ก็รู้เด่นดังเห็นด้วยตาเหมือนมาได้ยินใกล้ เขาว่าท่านเป็นเสือเย็นแฝงมาทำลาย ท่านสลดใจมากมายเหลือคณา ถ้าหากเราหนีไปหายลับ ก็กลัวบาปจะหาบหามชาวป่า แม้ภพชาติใหม่ไปก่อกำเนิดเกิดมา กลายเป็นสัตว์เป็นเสือนานา เพราะความคิดพาเป็นไป ด้วยเมตตาธรรมเลิศล้ำนำให้ ท่านจึงยังไม่ยอมหนีไกลทิ้งไปไม่มาอาทร จะอยู่อนุเคราะห์เขากลับใจได้ก่อน จากนั้นจึงผันผ่อน ค่อยสัญจรจากไป -ดนตรี- -พูด- บรรยาย ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๒๓ ขณะนั้นท่านพักอยู่ที่ชายเขาใต้ร่มไม้ ห่างจากหมู่บ้านชาวเขาราว ๒ ก.ม. กับพระอีกองค์หนึ่งซึ่งติดตามท่านไปด้วย ขณะที่เขากำลังประชุมประกาศเรื่องเสือเย็นให้ชาวบ้านทราบนั้น ก็เป็นเวลาที่ท่านพระอาจารย์มั่นเข้าที่ภาวนาพอดี เรื่องที่เขาประกาศมาทั้งหมด ท่านจึงรับรู้ได้ตลอดอย่างละเอียด ท่านเกิดความสลดสังเวชใจเป็นอย่างยิ่ง พอตื่นเช้าขึ้นมาท่านจึงรีบบอกกับพระที่อยู่ด้วยว่า อ.มั่น: เมื่อคืนนี้ชาวบ้านเขาประชุมประกาศกันว่า เราสององค์เป็นเสือเย็นที่ปลอมแปลงตัวเป็นพระ มาหลอกลวงเพื่อให้พวกเขาตายใจ แล้วกลับทำลายชีวิตและทรัพย์สินเขาด้วยวิธีต่างๆ เขาจึง ห้ามผู้หญิงและเด็กเข้าไปในป่านั้น แม้พวกผู้ชายจะไปก็ควรมีเพื่อนและเครื่องมือไปด้วย ด้วยเหตุ นี้เราสององค์ต้องอดทนอยู่ที่นี่ไปก่อนเพื่ออนุเคราะห์เขา ซึ่งควรแก่สมณกิจที่พอทำได้ แล้วต่อ จากนั้นจะไปที่ไหนจึงค่อยไปกัน ฝ่ายหัวหน้าชาวบ้านพอประชุมแล้ว ก็บอกให้พวกผู้ชายครั้งละ ๓-๔ คนมาคอยสังเกตการณ์ อยู่แถวบริเวณใกล้ๆ ทางจงกรมแบบไม่ให้คลาดจากสายตา ครั้งละ ๑๐๑๕ นาทีเป็นประจำแทบทุกวัน ฉะนั้นการเป็นอยู่ของท่านทั้งสองที่เขาให้นามว่าเสือเย็นจึงลำบากอัตคัตมาก อาหารบิณฑบาตก็ได้แต่ข้าวเปล่าๆ บางวันรวมทั้งฉันน้ำด้วยก็ไม่พออิ่ม เวลาฝนตกลมพัดแรงในตอนกลางคืน องค์ท่านทั้งบริขารก็เปียก ตัวท่านหนาวสั่นเทาเหมือนลูกนก เพราะบริเวณนั้นไม่มีถ้ำผาพออาศัยได้เลย ตกตอนบ่ายๆ ก็มีพวกผู้ชายมาคอยเฝ้าสังเกตการณ์อยู่เป็นประจำ ขณะที่พวกเขามาที่นั่นท่านกำหนดจิตเพื่อดูจิตของพวกเขา ท่านก็รู้เรื่องราวความคิดของพวกเขาได้หมดว่าเขาคิดอะไร ส่วนใหญ่เขาคอยจับพิรุธความผิดของท่าน และกระทำเช่นนั้นอยู่เป็นเดือนๆ ท่านรู้อีกด้วยว่าคนในหมู่บ้านนั้นมีไม่กี่คนที่เป็นผู้คอยชักนำให้ชาวบ้านหลายคนเห็นผิดไปด้วย แต่ก็ยังดีอยู่อย่างหนึ่ง ที่เขาไม่พร้อมใจกันมาขับไล่ท่านให้หนีไปจากที่นั้น |
![]() |
Copyright All Rights Reserved. |