|
|
|
| :: บทเพลงประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต :: เพลงที่ 14 กลับสู่แดนอีสาน |
| ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๑๔ ทำนอง : พื้นบ้านอีสาน ท่านมาสู่แดนอีสานก็หวังเจือจานธรรมที่ได้เห็น ให้หมู่คณะพระเณร ไม่เว้นญาติโยมหญิงชายใดนั่น ที่พากันมีใจใฝ่ธรรม ให้ได้จดจำ นำไปไตร่ตรอง -ดนตรี- พระเณรฆราวาสญาติโยม เลื่อมใสนิยมมากมายก่ายกอง เคารพท่านศรัทธาเรืองรอง หลั่งไหลใสผ่องเนืองนองมากมาย จะไปถิ่นไหนแดนใดร่มเย็น แผ่ซ่านกระเซ็นเย็นกายเย็นใจ -ดนตรี- เกือบทั่วทั้งภาคอีสาน ที่พระอาจารย์มั่นท่านสัญจร อบรมสั่งสอน จาริกแรมรอนสอนธรรมทั่วไป ปฏิบัติเลิศล้ำเคร่งครัดในทางธรรมวินัย อยู่ป่าเขาลำเนาไพรมิได้หวั่นไหวเภทภัยนานา -ดนตรี- เปลี่ยนเป็นทำนอง --เงี้ยวรำลึก ธุดงควัตรปฏิบัติให้เห็น ไม่ห่างไม่ว่างไม่เว้นพระเณรนั้นต่างไม่กังขา เด็ดเดี่ยวอาจหาญ คืนวันไม่ขาดภาวนา นำธรรมที่เห็นมา นำมาสอนสั่งได้อย่างถึงใจ -ดนตรี- -พูด- บรรยาย ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๑๔ ท่านพาพระเณรอยู่รุกขมูลร่มไม้ในป่าในเขา ในถ้ำเงื้อมผาและป่าช้า ซึ่งล้วนเป็นสถานที่สงบเงียบเปล่าเปลี่ยวน่ากลัว พาบิณฑบาตเป็นกิจวัตรประจำของพระ พาฉันรวมในบาตร ไม่รับอาหารที่มีผู้ศรัทธาตามส่งทีหลัง ท่านไปพัก ณ ที่ใด พระเณรที่เป็นลูกศิษย์ตลอดฆราวาสญาติโยมนับวันแน่นหนามากขึ้นเป็นลำดับ ท่านพระอาจารย์มั่นกลับไปภาคอีสานเที่ยวนี้ ทำให้ผู้คนและพระเณรตื่นตัวกันมาก และมีความเคารพเชื่อฟังท่านอย่างถึงใจ เวลาท่านหาอุบายจะให้พระที่อาศัยอยู่กับท่านไปอยู่ป่าใดเขาใด พระที่ถูกระบุนามจะไม่ขัดขืนและเต็มใจไปปฏิบัติตามคำท่านบอกด้วยความเคารพจริงๆ โดยไม่สนใจคิดว่าจะกลัวหรือจะเป็นจะตายอะไรเลย ถ้ามีพระขี้กลัวเสือหรือกลัวผีไปอยู่ด้วยกับท่าน ท่านมักจะให้อยู่ไกลหมู่ไกลเพื่อนเป็นพิเศษ เพื่อเป็นการฝึกทรมานกิเลสให้หายความขี้ขลาดของตัวเองเสียบ้าง ซึ่งได้ผลดีกว่าการปล่อยตามใจ ซึ่งไม่มีวันจะเกิดความกล้าหาญได้เลย ท่านไปอยู่ ณ ที่แห่งใด ที่นั่นร่มรื่นชื่นเย็นเสมอ ดังชาวบ้านถ้ำที่ท่าแขกฝั่งแม่น้ำโขงแห่งประเทศลาว ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่ท่านพระอาจารย์มั่นพระอาจารย์เสาร์เคยไปพัก ก่อนหน้าที่ท่านไปเยือนเล็กน้อย ชาวบ้านนั้นเกิดเป็นโรคฝีดาษกันเกือบทั้งบ้าน พอเห็นท่านไป เขาดีใจกันแทบตัวลอย พร้อมกับวิ่งออกมาต้อนรับและวิงวอนขอให้ท่านเป็นที่พึ่ง ท่านก็ให้เขาพากันมารับพระไตรสรณคมน์ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะแทนถือผี เพราะแต่ก่อนเขาพากันนับถือผีกันทั้งบ้าน ท่านแนะนำวิธีปฏิบัติให้เขา เช่น ตอนเช้าตอนเย็นเวลาจะหลับนอนให้พากันไหว้พระสวดมนต์ก่อน และให้พากันทำวัตรสวดมนต์ทุกๆ เช้าเย็น พวกเขาก็ทำตาม ส่วนท่านเองก็ทำพิธีแผ่เมตตาและอื่นๆ อันเป็นภายในช่วยพวกเขา เป็นที่น่าประหลาดและอัศจรรย์ทันตาเห็น คนที่ล้มตายกันวันละหลายๆ ศพเรื่อยมาเพราะโรคนั้น กลับไม่มีใครตายอีกเลยนับแต่วันนั้นเป็นต้นมา แม้ที่กำลังเป็นอยู่ก็กลับหายไปอย่างรวดเร็ว และไม่มีกำเริบอีกต่อไปราวกับปาฏิหาริย์ ชาวบ้านเกิดความอัศจรรย์ ไม่เคยเห็นและไม่คาดฝันว่าจะเป็นได้ถึงเพียงนี้ ยิ่งเกิดความเลื่อมใสกันทั้งบ้านตลอดลูกหลานติดต่อสืบเนื่องกันมากระทั่งทุกวันนี้ นี่คืออำนาจธรรมของท่านหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต |
 |
| Copyright All Rights Reserved. |