|
![]() |
:: บทเพลงประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต :: เพลงที่ 12 พระสาวกอรหันต์มาแสดงธรรมให้ฟัง |
ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๑๒ ทำนอง : ลาวสมเด็จ ในบางราตรีที่ท่านอยู่ในถ้ำสาริกา มีพระอรหันต์มา มาสั่งสอนธรรมให้ ทางสมาธินิมิตเห็นได้ สอนธรรมสุดจับใจ ให้เห็นประเด็นหนักเบา ดังได้ฟังธรรมเฉพาะพระพักตร์ของพระพุทธเจ้า น้อมนำเอาธรรมมาใคร่ครวญ แสนอิ่มเอิบอบอวลด้วยอรรถธรรมล้วนๆ เย็นฉ่ำสัมพันธ์ เหมือนโลกและธาตุขันธ์ ไร้คืนไร้วันกาลเวลามาบีบกายใจ -ดนตรี- แล้วเปลี่ยนเป็นทำนอง --สีนวล ข้อความของพระธรรม ที่นำมาแสดง ท่านกล่าวแถลงแสดงชี้แจงจนถึงใจ ตั้งแต่เดินจงกรมเหมาะสมนั้นทำยังไง การเคลื่อนไหวใดๆ ต้องมีสติตั้งประคอง การบิณฑบาตขบฉันและขับถ่าย การพูดจาปราศรัยใส่ใจปอง - ควร - มองและตรองให้ถ้วนถี่ อันถือเป็นอริยะประเพณี เคลื่อนไหวไปมา ทิศทางใดก็ดี ต้องมีสติตามแทรกแซงทุกแห่งหน -ดนตรี- สมณะที่ดีไม่ว่าจะอยู่ ณ ที่ใด ไม่พึงก่อเหตุเภทภัยกิเลสเผาใจในตัวตน ให้ระบาดสาดกระจายลุกลามไปเผาลน คนอื่นทั้งตัวตน เราเองจงเร่งระวัง คนเลวใจเลวสิ่งที่เลวในโลกหล้า ไม่มีใครปรารถนามาเมียง - มองหวังใฝ่ปองอยู่ข้าง ยิ่งสมณะเลวแล้วยิ่งน่าชิงชัง ทิ่มแทงใจไม่สร่างทั่วทั้งแผ่นดินและอินทร์พรหม -ดนตรี- อีกอาหารใดๆ ก่อนฉันไปพิจารณา อย่าติดรสโอชาที่เร้นซ่อนพาชิวหานิยม เสริมสร้างแต่เพียงร่างกายส่วนใจนั้นดังไฟเผาลน อาภัพทับถมจอดจมดังรมด้วยเปลวไฟ การบำรุงรักษาใดๆ ในโลกนั่น เยี่ยมยอดอนันต์คือการรักษาใจ - ตน ให้สูงจนพ้นภัย รู้ธรรมเห็นธรรมที่งามเชิดชูคือรู้ใจ มรรค-ผล-นิพพาน อำไพ เกิดขึ้นที่ใจ จงใฝ่ตรอง -ดนตรี- แล้วเปลี่ยนเป็นทำนอง --เทวาประสิทธิ์ สมณะผู้รักในศีลสมาธิปัญญา รักสติ รักศรัทธา รักความเพียรไม่เหือดหาย จะเป็นสมณะที่เต็มภูมิธรรมได้ ทั้งปัจจุบันสมัย อนาคตอันใกล้ดังปอง นี่คือธรรมที่สมควรยกย่อง อันวิไลใสผ่องขององค์พระศาสดา อันหาใดเทียบค่ามีหรือจะคู่ควร จงคิดใคร่ครวญทบทวนอยู่ทุกเวลา นี่คือธรรมที่สำคัญล้ำค่าจงพิจารณาธรรมที่ฝากเอาไว้ อีกในไม่ช้ากิเลสที่มาเผาไหม้ บอกให้ท่านมั่นใจ จะหมดสิ้นไปอีกไม่นาน -พูด- บรรยาย ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๑๒ ท่านพักอยู่ถ้ำนั้นมีพระอรหันต์หลายองค์มาเยี่ยมและแสดงธรรมให้ฟังเสมอในวาระต่างๆ กัน ขณะพระอรหันต์แสดงธรรมให้ฟังนั้น ประหนึ่งว่าได้ฟังธรรมในที่เฉพาะพระพักตร์ของพระพุทธเจ้า เมื่อพระอรหันต์สาวกจากไปแล้ว ท่านก็น้อมธรรมนั้นมาพิจารณาใคร่ครวญอีกต่อหนึ่ง ทำให้ท่านได้อุบายต่างๆ จากการสดับธรรมของพระอรหันต์ทั้งหลายที่ได้มาอบรมสั่งสอนแต่ละครั้งแต่ละองค์ ช่วยส่งเสริมกำลังใจ กำลังสติปัญญาตลอดมา ธรรมอันเป็นที่แน่ใจได้ปรากฏขึ้นแก่ท่านในถ้ำแห่งนี้ ธรรมนั้นก็คือพระอนาคามีผล แต่ท่านก็เตือนตนเองอยู่เสมอว่า ทางเดินเพื่อความพ้นทุกข์ของท่านยังไม่สิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ ยังจะต้องทุ่มเทกำลังสติปัญญาและความพากเพียรทุกด้านอย่างเต็มกำลังต่อไป ในคืนวันหนึ่งขณะทำสมาธิภาวนา ได้เกิดความอัศจรรย์อันยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้นกับใจอย่างละเอียดสุขุมเป็นพิเศษ เกิดความรู้ความเห็นต่างๆ ทั้งเกี่ยวกับสิ่งภายในและภายนอกอย่างไม่มีประมาณ ได้รู้ความสลับซับซ้อนแห่งกรรมของตนและของผู้อื่น ตลอดสัตว์ทั้งหลายขึ้นมาอย่างกระจ่างประจักษ์เด่นชัด โดยปราศจากความเคลือบแคลงสงสัย ทำให้จิตใจรื่นเริงในธรรมอย่างถึงที่สุด เลยทำให้หวนคิดและเกิดความสงสารหมู่คณะที่เคยอยู่ด้วยกันมา อยากให้ได้รู้อยากให้ได้เห็นอย่างตนเอง ด้วยความคิดสงสารนี้ เลยกลายเป็นเหตุให้ท่านจำต้องจากถ้ำอันเป็นมหาอุดมมงคลนี้ ไปหาหมู่คณะทางภาคอีสานอีก ทั้งๆ ที่ยังอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจะจากไป |
![]() |
Copyright All Rights Reserved. |