| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๖
บุญเครื่องหนุนให้พ้นจากทุกข์
หนาว ๆ อย่างนี้ อรรถธรรมทั้งหลายที่ว่า เลิศเลอ ๆ นั้น ไปรวมอยู่ที่หมอนหมดนะ ไม่ได้อยู่ที่ใจ ธรรมที่เลิศ ๆ ไปอยู่ที่หมอน ความหนาวเลยเลิศกว่าธรรมไป ธรรมสู้ไม่ได้ สู้หมอนไม่ได้ เมื่อเช้านี้มันลง ๑๗ เท่านั้น ๑๗ องศา ก็ธรรมดาไม่ค่อยหนาวเท่าไรนัก พอหนาว ๆ นี้ทำให้ระลึกถึงพวกสัตว์ป่านะ พวกหมูเขามาเป็นฝูง เรานอนอยู่แคร่ เวลาหนาว ๆ ดึก ๆ เขามาหากินข้างแคร่ ๆ เรานี้ เขาไม่ได้กลัวคน เขาไม่สนใจ ฟังเสียงฟุดฟิด ๆ มา เป็นฝูง ๆ มาหมูป่า เราก็อยู่แคร่ หนาว อยู่อย่างนั้นก็ออกไปเดินจงกรมไม่ได้ มันหนาวถึงขนาดตัวแข็งไปเลย หนาวมาก ๆ ก้าวไปเดินจงกรมไม่ได้นะ แต่พวกหมูป่าเขามาอย่างสบาย ๆ เขาไม่เห็นมีเสื้อมีผ้ามีหมวกกันหนาว มีรองเท้าอะไรกันหนาว มีเสื้อนวมเสื้อเนิมกันหนาวอะไร เขามาของเขาอย่างสบาย ๆ เครื่องกันหนาวเขาไม่มีเหมือนคน พวกสัตว์เหล่านี้มันดีกว่ามนุษย์นะ
มนุษย์นี้ทุกอย่างอ่อนแอมาก เขามาหากินฟุดฟิด ๆ มาอย่างสบายนะ เขาไม่กลัวพระ หนาวก็รู้สึกว่าเขาจะไม่หนาวละสังเกตดู ฟังเสียงเขาหากิน เขาขุดกินข้าง ๆ ไม่ได้ห่างไกล ดูประมาณสักแค่ต้นเสานี้ เราอยู่ในแคร่เขามาจากริมป่า เขาไม่กลัว เฉยเลย ไม่ใช่ตัวหนึ่งตัวเดียวนะ มาเป็นฝูงเลย หากินฟูดฟาด ๆ กลางคืนหนาว ๆ เราไปอยู่ที่ไหนเป็นอย่างนั้น พวกสัตว์ป่ากับพระนี้ถูกกันดี เหมือนอย่างนกเป็ดน้ำนี่นะ พวกนกเป็ดน้ำกับวัดนี่เขาเข้าใจดีมากทีเดียว เขาบินมานี้ถ้าเห็นจีวรตากที่ไหนเขาจะร่อนลง ๆ ถ้ามีสระมีน้ำเขาจะลง พวกนกเป็ดน้ำกับพระนี้ถูกกันดี คือเขาเคยอาศัยวัดมีสระน้ำมีอะไรอยู่ในวัดในวานี้ เขาเคยอาศัย ปลอดภัย เพราะฉะนั้นเขาเห็นผ้าจีวรพระนี้เขาจะบินร่อนลงดู ๆ ถ้ามีน้ำเขาก็ลง เขาอยู่ที่นั่น
เช่นอย่างวัดนายูง นาคำน้อย เวลานี้มีเป็นพัน ๆ หน้าหนาวเขามาจากไซบีเรียหรือว่าอะไรไม่รู้ มารวม เวลาหน้าหนาวนกเป็ดน้ำมีมากอยู่ที่วัดนาคำน้อย มาอยู่นั้นเป็นประจำ ถ้าหน้าหนาวนี้มาเป็นพัน แล้วสถานที่อยู่ของเขาก็เหมาะด้วย ที่นั้นมีสระใหญ่ สระใหญ่ ๆ จริง ๆ นะสระน้ำ ๓ สระใหญ่ เขามาอยู่ที่นั่นเต็มหมด แล้วถ้าหน้าร้อนเขาอยู่ได้ประมาณสักร้อยหรือสองร้อย ไม่มาก พอหน้าหนาวนี้มาละ เต็มอยู่นั้น นี้เขาอาศัยวัดอาศัยพระ พระไม่มีอะไรกับเขา พวกนี้จึงรู้ได้ดี มีวัดอยู่ที่ไหน ๆ เขาจะร่อนลงดู เขาฉลาดนะ สถานที่ที่พระอยู่ที่ไหน ไม่ว่าสัตว์น้ำสัตว์บกคุ้นเชื่องนะ ปลาก็เหมือนกัน ก็เราเคยให้อาหารมัน เราเดินไปขอบสระไม่ได้ รุมมาเลย แต่นี้มันมีอยู่ทั่วไป คือพวกประชาชนเขาไปเลี้ยงปลาบ้างอะไรบ้าง แต่สำหรับพวกนก พวกสัตว์ป่านั่นซี เขารู้พระจริง ๆ
พวกสัตว์ป่า พวกเก้ง พวกหมู เราไปอยู่ที่ไหนเขาจะมาอยู่รอบ ๆ ใกล้ ๆ นะ ไม่อยู่ไกล แต่เขาก็ไม่มาคุ้นกับเรา เขาหากอยู่ข้าง ๆ กับพระเรา เราเดินจงกรมก็เห็นเขาอยู่ พวกหมูนี่ด้วยแล้วยิ่งเชื่อง เราเดินจงกรมนี้เขาก็มาหากินอยู่ข้างทางจงกรมเราละ ไม่ว่ากลางวันกลางคืนเขาไม่ได้กลัว เชื่องง่ายมากหมูป่า เก้งไม่เชื่องขนาดนี้แต่อยู่รอบ ๆ ใกล้ ๆ แต่หมูป่านี่เชื่องมาก เราไปอยู่จึงได้รู้ อ่านดูนิสัยสัตว์ป่าได้ดี พวกพระกรรมฐานท่านไปอยู่ที่ไหน พวกสัตว์เหล่านี้มาอยู่รอบ ๆ ท่าน ค่อยมานะ พอพวกนี้มาแล้วพวกนั้นมา ตัวนี้มา มากเข้า ๆ ทุกวันๆ ไม่ไปหากินที่อื่น พอออกไปนี้ถูกเขาฆ่าละซิ มันต้องอยู่รอบ ๆ
ทีนี้ประชาชนเขาก็เคารพพระ เคารพศาสนา เขาไม่มายุ่ง ถ้าสัตว์มาอยู่ในวัดเขาก็เป็นคนธรรมดาเป็นคนวัดไป เขาไม่มีอะไรแหละ ไปที่ไหนเห็นอย่างนั้น เราพูดถึงหน้าหนาว สัตว์น่าจะหนาวก็ไม่เห็นหนาว หมูป่ามาหากิน อู๊ย หมูนี่เสียงดังมากนะ พวกสัตว์ป่าหมูป่านี่เสียงดัง มานี้เสียงโครมครามดังมาเลย ไม่ระวังตัว พวกเก้งนี้ไม่ค่อยรู้นะ แต่หมูนี่มามากมาน้อยรู้ ไม่ค่อยสำรวมไม่ค่อยระวังเหมือนสัตว์อื่น ๆ หมูนี่มาเสียงโครมคราม ๆ ตัวใหญ่เท่าไรยิ่งเสียงดัง มาข้าง ๆ แต่พวกเก้งนี้ไม่ได้ยินเสียง บางทีเรายืน เดินจงกรมกลางคืน ปรกติเราก็ไม่ค่อยได้ใช้ไฟด้วย ปรกติเป็นอย่างนั้นไม่เคยจุดไฟเดินจงกรม ไม่ว่าจะเดือนหงายเดือนมืดอะไรเดินได้อย่างสบาย ทีนี้เวลาเรายืนซิ อีเก้งมันก็มาของมัน
มันขบขันดีนะ เวลาเรายืนพิจารณาธรรมละซิ เดินไปบางทีก็ยืนเป็นเวลานาน ๆ ถ้าพิจารณาอะไรมันยังไม่ลงตัวแล้ว ก็ยังยืนพิจารณาอยู่นั้น ทีนี้เขาก็มา ไม่ได้ยินเสียงเขานะ เขามาข้าง ๆ เรา เออ สัตว์นี้ถ้าเราไม่กระดุกกระดิกเขาไม่รู้นะ ถ้าเขาอยู่ทางใต้ลมเรา ได้กลิ่นเรา ถ้าอยู่ทางเหนือลมมาใกล้ ๆ อย่างนี้ก็ไม่รู้นะ พอได้จังหวะเราก็เคลื่อน เขาอยู่ข้าง ๆ พอเราเคลื่อนจะเดิน เสียง โอ๋ย ตื่น ฟังเสียงแก้กวิ่งป่าเลิก มันไม่รู้นะคนยืนอยู่ เวลามันกลัวร้องแก้กวิ่งเลยเทียว
นี่ก็จะเล่าเรื่องกรรมฐานกลัวให้ฟัง ท่านอาจารย์พรหมเรานี่ท่านเล่าให้ฟัง ท่านมาตำหนิท่านทั้งหัวเราะนะ ท่านไปอยู่ทางถ้ำพระเวส ท่านลงมา มากลางคืน แล้วก็บุกป่ามากลางคืน ทางพอหลวมตัวมาได้ เดือนก็เดือนมืดท่านว่า เดินบุกป่ามากลางคืน ท่านเลยคิด จะไปอะไร มืดแล้วก็ยังจะไป ไปหาอะไร พักที่ไหนก็ได้นี่นะ ท่านเลยแวะจากทาง ทางพอเป็นทางคน กางกลดอยู่ที่นั่น มันขบขันดี ท่านเล่าเองนะ ท่านเป็นนิสัย โหย น่าเกรงขามมากนะ นี่อัฐิของท่านก็กลายเป็นพระธาตุแล้ว ก็ลูกศิษย์หลวงปู่มั่นเราไปอยู่เชียงใหม่ ตอนนั้นท่านบอกท่านบวชใหม่ ๆ ลงมาจากภูเขา แล้วก็ปลีกออกไปข้างทางไปปักกลดที่นั่นแล้วภาวนาเงียบ ๆ นี่ละที่ว่าอีเก้งไม่ได้ยินเสียงมันนะ
คิดดูซิ มันมานี้เราก็ไม่ได้ยินเสียงมัน มันยืนอยู่ข้าง ๆ เวลาเรากระดุกกระดิกมันร้องแก้กขึ้น ท่านอาจารย์พรหมก็เหมือนกัน ท่านก็บุกเข้าไปในป่า ท่านกางกลดแล้วท่านก็นอนในนั้นนอนภาวนา เก้งมันก็มาตรงนั้น มุ้งกลดมันเป็นอย่างนี้ใช่ไหมล่ะ ก็อยู่ในป่ายังไม่ได้ถากถางอะไร มากลางคืน ท่านก็นั่งภาวนาอยู่ในนั้น ทีนี้เก้งมันก็ออกมาละซี มันมาเจอเอามุ้งใหญ่ ๆ มุ้งกลด พอโผล่ออกมา ท่านบอกว่าท่านนั่งภาวนาอยู่ เวลามาไม่ได้ยินเสียงมัน พอมาโดนมาเจอเอามุ้งใกล้ ๆ ติดกันนี้ มันก็ร้องแก้กนี้ วิ่งป่าเลิก ทางนี้ก็ร้องโก้กในมุ้ง
ท่านว่า ตื่นมัน อยู่ ๆ มันก็แก้กขึ้น เราก็เอิ๊ก มันก็ยิ่งไปใหญ่ ท่านเลยมาพูด มันกรรมฐานผีบ้าอะไรก็ไม่รู้ ท่านว่า สละชีวิตจิตใจออกไปเที่ยวกรรมฐาน ครั้นเวลาเก้งมันมาร้องแก้กนี่ กลัวตายละซีมันถึงร้องโก้กขึ้นในมุ้ง ท่านบอกว่าท่านร้องในมุ้ง ไม่ได้สตินะท่านว่าอย่างนั้น มันร้องของมันเอง มันยังไงกรรมฐานนี่ ท่านพูดเรื่องเบื้องหลังของท่าน เอ๊ เราก็ไม่ทราบว่ากลัวไม่กลัว พอเก้งมันแก้กขึ้น เราก็เอิ๊กขึ้นข้างใน แล้วอดหัวเราะตัวเองไม่ได้นะ ท่านหัวเราะตัวเอง มันเหมือนบ้า กรรมฐานอะไร ท่านว่าอย่างนั้น ท่านเล่าให้ฟัง
ท่านเป็นพระที่สง่าน่าเกรงขาม อาจหาญชาญชัย ท่านพูดให้ฟังเรื่องสัตว์มันมานี้ ทั้งป่ารก ๆ นั่นนะ มาไม่ได้ยินเสียงมันเลย โผล่มาก็มาโดนกับมุ้งมันก็ตื่นละซี ตื่นมันก็ร้องแก้ก เราก็ร้องโก้กข้างใน เก้งก็วิ่งใหญ่ ร้องแก้ก ทางนี้ก็โก้กขึ้นข้างใน เรามาพิจารณาดูแล้วมันกรรมฐานอะไร ท่านว่าอย่างนั้นนะ สละชีวิตจิตใจเข้าป่าเข้าเขา อีเก้งมันร้องเท่านั้นเป็นบ้าไปเลย ร้องโก้กข้างใน มันกรรมฐานอะไร เราก็ได้เอามาคิดถึงเรื่องกรรมฐาน ท่านว่าเราสละชีวิตจิตใจออกมาทุกด้านทุกทางแล้ว บทเวลาจะมาเป็นก็มาเป็นกับเก้ง อู๊ย ไม่เป็นท่าเลยกรรมฐาน ขบขันดีนะ อยู่ในป่า
เทศน์ก็เทศน์ทุกวัน วันนี้ไม่ใช่เขาเอานั้นมาติดไว้ไมค์แล้วเหรอ ทางสหรัฐ (มีครับ) ทางสหรัฐอยู่ข้างล่างนี้ ต่างคนต่างขี้รดหัวกัน ถ้าเราถามว่าสหรัฐอยู่ไหน อยู่นี้ ขี้รดหัวสหรัฐ ทีนี้เวลาเขาถามสหรัฐว่าเมืองไทยอยู่ที่ไหน อยู่ที่นี่ แล้วขี้รดหัวเมืองไทย พวกนี้พวกขี้รดหัวกัน ทางสหรัฐเวลานี้เขาติดต่อตลอดเลย เราไปเทศน์ในกรุงเทพฯ เขาก็ไปติดทางนั้นเพื่อเขาจะได้ฟังตอนเราเทศน์ อยู่ที่นี่ก็เริ่มแล้วทางนู้นเขาก็ติดไว้แล้ว พอเราเริ่มพูดอย่างนี้ทางสหรัฐก็ได้ยิน มันหลายประเทศนี่นะ พวกลาว เขมร เวียดนาม ที่เป็นชาวพุทธ ธรรมะของเราจึงกระจายอยู่ทางสหรัฐ ดูว่ารัฐเทกซัสที่มากที่สุด เขาฟังตลอด พวกอินเตอร์เน็ตก็ฟังมาตลอด เทศน์สด ๆ นี้ก็ฟัง เวลานี้ก็เริ่มฟังตลอดเหมือนกันนะ
ท่านทั้งหลายได้ทราบไหมว่า วันนี้เราเป็นมหามงคลแก่วัดวาแก่พี่น้องทั้งหลายเรา ทูลกระหม่อม (ฟ้าหญิงจุฬาภรณ์) ท่านเสด็จมา ท่านหนาวหรือไม่หนาว นู่นน่ะเสด็จมาตอนตี ๔ ตี ๕ ซึ่งกำลังหนาวจัด พวกเรายังนอนไม่ตื่นกัน ท่านเสด็จมานี้ นั่นละความพอใจ ไม่ว่าอะไรก็ตามถ้าความพอใจแล้วสิ่งนั้นเป็นฤทธิ์เป็นเดชขึ้นมา กำลังวังชาทุกด้านทุกทางมีมาพร้อมกัน ไม่ว่าทางชั่วทางดี ทางชั่วถ้ามีกำลังใจแล้วพินาศ ทำโลกให้พินาศได้ กำลังใจทางด้านธรรมะถ้ามีสำหรับผู้ปฏิบัติธรรมนี้ เมื่อใจมีกำลังมากเท่าไรกิเลสก็พังได้ สำคัญที่กำลังใจ
ถ้าใจไม่มีกำลังทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็นผลเท่าที่ควร เพราะกำลังอยู่ที่ใจ ความอ่อนแออยู่ที่ใจ ความเข้มแข็งอยู่ที่ใจ เพราะฉะนั้นการได้ยินได้ฟังในทางที่ดี เช่น เสียงอรรถเสียงธรรม จึงเป็นกำลังใจอันใหญ่หลวงที่จะทำประโยชน์มหาศาลแก่เราได้โดยไม่ต้องสงสัย คิดดูทูลกระหม่อมท่านอยู่กรุงเทพฯนู่นน่ะ ท่านยังอุตส่าห์เสด็จมาก็ด้วยอรรถด้วยธรรม เพราะกำลังใจเหมือนกัน ท่านสนพระทัยในการภาวนา เรื่องภาวนาท่านเอาจริงเอาจัง ท่านอุตส่าห์เสด็จมาทั้ง ๆ ที่หนาว ๆ ก็เป็นมงคลแก่พี่น้องชาวอุดรของเรา มาสดับธรรมแล้วไปประพฤติปฏิบัติกำจัดสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายอยู่ภายในใจ เพราะสิ่งนี้มันอยู่ได้ทุกหัวใจ ทั้งสัตว์ทั้งบุคคล
สัตว์ก็มีกิเลสประเภทอย่างนี้เหมือนกัน มันก็นำออกไปใช้ตามประเภทของสัตว์ คนก็ใช้ประเภทหนึ่งของคน กิเลสนำออกไปใช้ได้ทุกแบบทุกฉบับ ถ้าเป็นคนก็ไปใช้แบบคน กลายเป็นคนโจรคนมาร คนชั่วช้าลามกไปอย่างงั้น ทางดีก็เป็นคนดิบคนดี บัณฑิตนักปราชญ์ฉลาดแหลมคม ทำตัวเองให้มีความเจริญรุ่งเรือง แล้วก็ทำโลกให้มีความเจริญรุ่งเรือง ชุ่มเย็นเป็นสุขทั่วหน้ากัน นี่เป็นฝ่ายธรรม ธรรมอยู่ที่ใจ กิเลสอยู่ที่ใจ คือเกิด | 
