เทศน์เนื่องในโอกาสที่

คณะโต๊ะอีหม่ามของศาสนาอิสลาม มาสนทนากับหลวงตา

ณ กุฏิหลวงตา สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ

เมื่อวันที่ ๒๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๙ เวลา ๑๑.๐๐ น.

ตีเข้าหาธรรมแล้วศาสนาใดก็เป็นธรรม

          (มีพี่น้องชาวมุสลิมจะมาขอโอวาทจากหลวงปู่ครับ) โอวาทอย่างไร (ให้หลวงปู่ช่วยอบรมสั่งสอนครับ) ทางนู้นไม่มีโอวาทกันเหรอ ถึงจะมาขอโอวาทจากนี้ แล้วเรื่องราวมีอย่างไรต่ออย่างไร ก็ว่ากันไปตามเรื่องตามราวไป จะปรารภเรื่องอย่างไรต่ออย่างไรก็ว่ามาซิ

          โยมที่มากับคณะโต๊ะอีหม่าม            :       ปัจจุบันนี้ ตามที่หลวงตาได้กล่าวไว้ว่า โลกมันร้อนเป็นฟืนเป็นไฟก็เพราะคนนอกศาสนานั่นเอง สำหรับประเทศไทยด้วยพระบารมีปกเกล้าคนไทยไม่ว่าศาสนาใดต่างก็ยึดมั่นในศาสนา ปัจจุบันเหตุที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองเป็นพวกนอกศาสนา หรือพวกวัตถุนิยมเข้ามา แต่คนไทยยังรักสามัคคีกันไม่ว่าศาสนาใด ก็มาเยี่ยมเยียนเพื่อผนึกกำลังรักษาศาสนาไว้ในแผ่นดินนี้ให้ยืนยาวทุกศาสนา รักษาความสงบและทรัพยากรของโลกให้ยืนยาวเป็นเศรษฐกิจพอเพียงของพระเจ้าอยู่หัวครับ

          หลวงตา                            :       ที่ว่าโลกวัตถุนิยมมันมาก เมื่อวัตถุมันมากมันทำคนให้เป็นอะไร

          โยมที่มากับคณะโต๊ะอีหม่าม  :        โลกมันก็จะร้อนเป็นฟืนเป็นไฟ

          หลวงตา                            :       โลกมันร้อนเป็นฟืนเป็นไฟนั่นน่ะมันร้อนไปจากไหนล่ะ ต้นเหตุ

          โยมที่มากับคณะโต๊ะอีหม่าม  :       ต้นเหตุมาจากไม่ถือศาสนา ไปถือวัตถุนิยมแล้วก็ฟุ้งเฟ้อกัน เอาทรัพยาการมาใช้กันไม่มีบันยะบันยัง

          ผู้กำกับ                                      :       วัตถุนิยมมันลุกเข้ามา

          หลวงตา                            :        วัตถุนิยมมันคืออะไรบ้างละ

          โยมที่มากับคณะโต๊ะอีหม่าม  :        อเมริกาครับ

          หลวงตา                            :       ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นวัตถุนิยมเหรอ แล้วประเทศเรานิยมอะไร

          โยมที่มากับคณะโต๊ะอีหม่าม  :       นิยมศาสนาภายใต้พระเจ้าอยู่หัวครับ

          หลวงตา                            :       แล้วศาสนาสอนว่าอย่างไรละ

          โยมที่มากับคณะโต๊ะอีหม่าม  :       สอนให้ประหยัดมัธยัสถ์ ให้พอเพียง ให้มัชฌิมาปฏิปทา

          หลวงตา                            :       ก็ถูกแล้ว ที่พูดนี่ถูก คือพวกเรามันตื่นวัตถุนิยม อะไรมาก็ดีหมดๆ ถูกต้องแล้วนะ คืออะไรมาไม่พินิจพิจารณาเสียก่อนว่าสมควรไม่สมควรแล้วรับไว้หมด คือเวลารับเอาไว้มันก็มาเป็นภัยต่อบ้านเมืองของเรา ที่ใจของเรามันไปนิยมวัตถุนิยมมากกว่านิยมอรรถธรรมที่อยู่ในใจ ให้อยู่ในความพอเพียง เพียงพอ ธรรมท่านว่าอย่างนั้นนะ อย่าดิ้นอย่าดีด หาอะไรๆมานี้ไม่พอๆ มันดิ้นดีดตลอด นั่นละคือการสร้างกองทุกข์ขึ้นมา ให้ว่ากันไปวรรคเป็นตอนไปจะเป็นที่เข้าใจ ว่าศาสนาทุกศาสนานั้นว่าอย่างไร ให้มนุษย์รักกันใช่ไหม แล้วมนุษย์อยู่กับศาสนาแล้วทำไมมนุษย์ถึงต้องสอนให้รักกัน มนุษย์เกลียดกันชังกันโกรธกันหรืออย่างไร มันก็มีข้ออย่างนี้ที่ให้ถาม

      &nbs